BAHAR'I SEV...

Ben sevmem ne kışı ne de bembeyaz karları…

Kartopu oynayanlar, kardan adam yapanlar, neşeli çocuklar bir yana.

Ocağı tütmeyen, damı akan, ayakkabısı su alan, elleri ayakları ısınamayan buz gibi evlerde yaşayan aileler gelir aklıma. 

Hele de bu haldeki çocukları unutuverir insan, soğuk kar oyunlarından sonra sıcacık evinde çayını yudumlarken, bir de salep olsa diye düşünüp, kendi çocuklarının mutluluğu ile mutlu olurken.

Renkleri de yok eder zaten hem kış hem de kar. 

Beyaz, bembeyazdır. Saflık, temizliktir ve hatta sessizliktir kar. Ama dünyanın da tüm renklerini götürmüştür. Ya siyahtır ya da beyaz etraf. Renk yoktur. Peki ya sesler, sesler de yoktur. Sakinlik ve sessizlik kaplamıştır etrafı. Çıt çıkmaz sanki.

Kısılmışlıktır kar. Sevdiklerine ulaşamaz insan, yolda kalanların halinden anlayamaz, şömine karşısında, mangal başında keyifle ısınırken. 

Ben sevmem ne kışı ne de bembeyaz karları.

Sanmayın ki yaz mevsimini severim. Yazcı da değilimdir. Deniz güzeldir tamam ama girmesem de olur. O sıcağın altında, deniz ne yapsın, denizi ne yapayım. 

Ben baharı severim. Hem ilkbaharı hem sonbaharı. Doğa uyanır ilk baharda tazelik kokar etraf. Sonbaharda da uyku öncesi o güzellik, tarif edilemeyen renkler, renklerin bin bir tonu. 

Derelerin şırıltısı mı denizin dalgası mı? Bilemem. Ama denizsiz de olmaz. Deniz kenarında yaşayacaksın, sırtın tepelere yaslanacak. Gözün alabildiğince maviye doyacak, uçsuz bucaksız. Sırtın da yeşile dayalı olacak. Kuşun sesi, yaprağın fısıltısı eksik olmayacak, denizin kıyısı da makbul, derenin kenarı da. Su olacak dostum, su. 

Bahar olacak her daim. İster ilkbahar, ister sonbahar. Aşk dolu, aşk kokulu. Hüzün de vardır, mutluluk da. Tıpkı hayatın kendisi gibi. 

Ben sevmem ne kışı ne de bembeyaz karları.

Yazcı da değilim.

Ben baharı severim hem ilkbaharı hem sonbaharı. İster deniz kıyısı, ister dere kenarı, ister orman içi, ister mera. 

Ot olacak hayatında ama sen ot olmayacaksın, gezeceksin dört bir yanı, memleketini bileceksin. Bilmemek değil, öğrenmemek olacak en büyük günahın. Her şeyi öğreneceksin. Kullanmak için değil, bilmeyen olmamak için öğreneceksin.

Dönüp dolaşıp geleceksin o su kenarına. İster tuzlu olsun ister tatlı olsun o su. Ama bahar olacak her yanın, her zamanın, her anın. Yerde de biraz ıslaklık olacak, bahar yağmurundan kalma. 

Seveceksin. Sevilmemiş olsan da seveceksin ki, hayata tutunabilesin. Neyi sevdiğin önemsiz olacak. Seveceksin. 

Mutlak yaratılanı seveceksin, Yaratan'dan ötürü.