Köşeye sıkıştığınızı hissettiğiniz, kaçış yolu bulamadığınız, öyle bir an gelir ki gitmek isteyip hiçbir şekilde gitme şansınızın olmadığını bildiğiniz,
Hayatınızın geri kalanını yönlendirecek bir oluşumun giriş kapısına yaklaştığınız ancak kapıya yaklaştıkça ya kapının uzaklaştığını yada adımlarınızın yerinde saydığını fark ettiğiniz,
Hayallerini kurduğunuz bir dönemin başlangıcında, başlangıca başlamadan önce dibe vurduğunuz, enerjinizi kaybettiğiniz, hayallerinize bile ulaşmaktan vazgeçme noktasına geldiğiniz,
Bir zamanlar en sevdiğiniz şey olan ama artık en sevmediğiniz şeye dönüşen bir şeye sahip olduğunuzu fark ettiğiniz,
Bitti derken, artık yok derken, rahatladım derken halbuki hiçbir şeyin değişmediğini aynı şeylerin devam ettiğin fark ettiğiniz,
Sabrınızın kalmadığını, haykırmak istediğinizi ancak içinizde bir şeylerin bunu engellediği,
Yaslanmak istediğiniz, destek almak istediğiniz bütün her şeyin sizi taşımaktan, sizi desteklemekten vaz geçtiğini hissettiğiniz,
Herkesin, her şeyin sizi yarı yolda bıraktığını, anlatmak istediklerinizi bir tek sizin anladığınızı, dünyanın bir olup sizin karşınızda yer aldığını, kimsenin sizi anlamak için çaba sarf etmediğini veya anladıkları halde işlerine gelmediği için sizi yarı yolda bıraktığını,
Aslında size de akilane gelen ancak belki kişisel olarak yapmak istemediğiniz belki kuramsal olarak yapılmaması gerektiği için bu şekilde davranmaya içgüdüsel olarak yönlendirildiğiniz halde, sonunda her şeyi neye dayanarak yaptığınızı bilmediğiniz ama yaptığınız için alkışlandığınız,
Bütün bunlara rağmen gelecekte güzel günlerin sizi beklediğini bildiğiniz ve bu şekilde yaşama bağlanarak gözünüzü kapayıp, taşın altına elinizi sokup ne çıkarsa bahtıma dediğiniz, güzel günleri hayal ettiğiniz bir döneminiz oldu mu?
Benim oldu. Halen de devam etmekte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder